ഇന്ന് അനിയന് ആശിയുടെ Ashiss Damodaran, ഹാപ്പി ബര്ത്ത്ഡേയാണ്.
ഞാനും ഇവനും തമ്മില് വെറും ഒരു വയസ്സിന്റെ വ്യത്യാസം മാത്രമാണുള്ളത്. രണ്ടെണ്ണത്തിനേയും ഒരു നുകത്തില് കെട്ടാം എന്ന് കരുതിയതുകൊണ്ടാകും അച്ഛനും അമ്മയും ഞങ്ങളെ ഒരുമിച്ചു സ്കൂളില് ചേര്ത്തത്. ഒന്നു മുതല് പന്ത്രണ്ടാം ക്ലാസ്സ് വരെ ഒരേ ക്ലാസ്സില് ഇരുന്നു പഠിച്ചു.
എല്ലാ ടീച്ചേര്സിനും ഞങ്ങള് ബ്രദേര്സ് ആണെന്ന് അറിയാമെങ്കിലും ഞങ്ങളുടെ പേരുകള് തമ്മില് അവര്ക്ക് എപ്പോഴും കണ്ഫ്യൂഷന് ഉണ്ടാകും. അത് ഞങ്ങള് രണ്ടുപേരും പരമാവധി മുതലെടുക്കും. എനിക്ക് കിട്ടേണ്ട തല്ല് അവനും അവനു കിട്ടേണ്ട തല്ല് ഞാനും വാങ്ങുന്നത് ഒരു ചരിത്ര സംഭവമേ ആയിരുന്നില്ല. ഇമ്പോസിഷന് എഴുതാത്തതിനും പരീക്ഷയില് മാര്ക്ക് കുറയുന്നതിനും കിട്ടുന്ന അടികള് ഞങ്ങള് യാതൊരു മടിയും കൂടാതെ പരസ്പരം ഷെയര് ചെയതു.
പക്ഷെ ഒരിക്കല് ഒരു സംഭവം നടന്നു, പന്ത്രണ്ടാം ക്ലാസ്സില് ആണെന്ന് തോന്നുന്നു. സ്കൂളില് നിന്നും ഏകദേശം ഒരു കിലോമീറ്റര് മാറിയുള്ള ബസ് സ്റ്റോപ്പിനു അടുത്തൊരു പെട്ടിക്കടയുണ്ട്. ക്ലാസിലെ എന്റെ ഒന്നു രണ്ടു ഫ്രെണ്ട്സും പിന്നെ അവിടെ അടുത്തുള്ള കുറച്ചു ഓട്ടോ ഡ്രൈവര്മാരായ ഫ്രെണ്ട്സും ഒരുമിച്ചു സൊറ പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന സ്ഥലം. പുകവലിയുടെ ആദ്യ കളരി. ആശി ഈ ഗ്യംഗില് ഇല്ല.
സംഭവം ഇതായിരുന്നു, ഞാന് സിഗരെറ്റ് വലിക്കുന്നത് ഈവനിംഗ് റോന്ത് അടിക്കാറുള്ള കണക്ക് മാഷ് പൊതുവാള് സര് കണ്ടു. ഞാനും പുള്ളിയെ കണ്ടു, പക്ഷെ കാണാത്തതായി അഭിനയിച്ചു. പിറ്റേ ദിവസം തന്നെ പുള്ളി പണിയും തന്നു. അമ്മയെ സ്കൂളിലേക്ക് വിളിപ്പിച്ചു.
"കണ്ട ഓട്ടോ ഡ്രൈവര്മാരുടെ കൂടെ സിഗറെറ്റും വലിച്ച് കൂതറയായി നടക്ക്വാ മ്വോന്" കണ്ണിലെ വെള്ളം തുടച്ച് എല്ലാം കേട്ടു നില്ക്ക എന്നല്ലാതെ അമ്മയ്ക്ക് വേറെയൊന്നും ചെയ്യാന് പറ്റില്ലായിരുന്നു. അമ്മയുടെ കരച്ചില് നിര്ത്താന് മാഷും മറ്റു ടീച്ചേര്സും ഏറെ പാടുപ്പെടുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ നോ രക്ഷ. അങ്ങിനെ കുട്ടിയെ വിളിച്ചു കൊണ്ടുവരാന് മാഷ് ക്ലാസ്സിലേക്ക് പ്യൂണിനെ വിട്ടു.
പക്ഷെ, പുള്ളിക്ക് ആള് മാറിപ്പോയി... പ്ലിംഗ്
പിന്നെ പറയണ്ടല്ലോ പൂരം. സ്കൂളിലെ ഡോസും അതിനു ശേഷം വീട്ടിലെ ഡോസും എനിക്ക് വേണ്ടി അവന് ശിരസ്സാവഹിച്ചു. സ്നേഹം കൊണ്ടൊന്നുമല്ല, കാരണം മറ്റൊരു ബസ് സ്റ്റോപ്പില് മറ്റൊരു ഗ്യംഗിനോപ്പം ഇരുന്ന് അവനും സിഗരറ്റ് വലിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പാവം വിചാരിച്ചു സാര് കണ്ടത് അവനെ തന്നെയാണെന്ന്, അങ്ങനെ ഞാന് രക്ഷപ്പെട്ടു, നല്ല പിള്ളയുമായി.
എനിവെയ്സ് സാരമില്ല ബ്രോ, ലെറ്റ്സ് ടെയിക് ഇറ്റ് ഇന് എ സ്പോര്ട്സ്മാന് സ്പിരിറ്റ് ... ഹാപ്പി ബര്ത്ത് ഡേ .. ലവ് യു ബ്രോ
ഞാനും ഇവനും തമ്മില് വെറും ഒരു വയസ്സിന്റെ വ്യത്യാസം മാത്രമാണുള്ളത്. രണ്ടെണ്ണത്തിനേയും ഒരു നുകത്തില് കെട്ടാം എന്ന് കരുതിയതുകൊണ്ടാകും അച്ഛനും അമ്മയും ഞങ്ങളെ ഒരുമിച്ചു സ്കൂളില് ചേര്ത്തത്. ഒന്നു മുതല് പന്ത്രണ്ടാം ക്ലാസ്സ് വരെ ഒരേ ക്ലാസ്സില് ഇരുന്നു പഠിച്ചു.
എല്ലാ ടീച്ചേര്സിനും ഞങ്ങള് ബ്രദേര്സ് ആണെന്ന് അറിയാമെങ്കിലും ഞങ്ങളുടെ പേരുകള് തമ്മില് അവര്ക്ക് എപ്പോഴും കണ്ഫ്യൂഷന് ഉണ്ടാകും. അത് ഞങ്ങള് രണ്ടുപേരും പരമാവധി മുതലെടുക്കും. എനിക്ക് കിട്ടേണ്ട തല്ല് അവനും അവനു കിട്ടേണ്ട തല്ല് ഞാനും വാങ്ങുന്നത് ഒരു ചരിത്ര സംഭവമേ ആയിരുന്നില്ല. ഇമ്പോസിഷന് എഴുതാത്തതിനും പരീക്ഷയില് മാര്ക്ക് കുറയുന്നതിനും കിട്ടുന്ന അടികള് ഞങ്ങള് യാതൊരു മടിയും കൂടാതെ പരസ്പരം ഷെയര് ചെയതു.
പക്ഷെ ഒരിക്കല് ഒരു സംഭവം നടന്നു, പന്ത്രണ്ടാം ക്ലാസ്സില് ആണെന്ന് തോന്നുന്നു. സ്കൂളില് നിന്നും ഏകദേശം ഒരു കിലോമീറ്റര് മാറിയുള്ള ബസ് സ്റ്റോപ്പിനു അടുത്തൊരു പെട്ടിക്കടയുണ്ട്. ക്ലാസിലെ എന്റെ ഒന്നു രണ്ടു ഫ്രെണ്ട്സും പിന്നെ അവിടെ അടുത്തുള്ള കുറച്ചു ഓട്ടോ ഡ്രൈവര്മാരായ ഫ്രെണ്ട്സും ഒരുമിച്ചു സൊറ പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന സ്ഥലം. പുകവലിയുടെ ആദ്യ കളരി. ആശി ഈ ഗ്യംഗില് ഇല്ല.
സംഭവം ഇതായിരുന്നു, ഞാന് സിഗരെറ്റ് വലിക്കുന്നത് ഈവനിംഗ് റോന്ത് അടിക്കാറുള്ള കണക്ക് മാഷ് പൊതുവാള് സര് കണ്ടു. ഞാനും പുള്ളിയെ കണ്ടു, പക്ഷെ കാണാത്തതായി അഭിനയിച്ചു. പിറ്റേ ദിവസം തന്നെ പുള്ളി പണിയും തന്നു. അമ്മയെ സ്കൂളിലേക്ക് വിളിപ്പിച്ചു.
"കണ്ട ഓട്ടോ ഡ്രൈവര്മാരുടെ കൂടെ സിഗറെറ്റും വലിച്ച് കൂതറയായി നടക്ക്വാ മ്വോന്" കണ്ണിലെ വെള്ളം തുടച്ച് എല്ലാം കേട്ടു നില്ക്ക എന്നല്ലാതെ അമ്മയ്ക്ക് വേറെയൊന്നും ചെയ്യാന് പറ്റില്ലായിരുന്നു. അമ്മയുടെ കരച്ചില് നിര്ത്താന് മാഷും മറ്റു ടീച്ചേര്സും ഏറെ പാടുപ്പെടുന്നുണ്ടായിരുന്നു
പക്ഷെ, പുള്ളിക്ക് ആള് മാറിപ്പോയി... പ്ലിംഗ്
പിന്നെ പറയണ്ടല്ലോ പൂരം. സ്കൂളിലെ ഡോസും അതിനു ശേഷം വീട്ടിലെ ഡോസും എനിക്ക് വേണ്ടി അവന് ശിരസ്സാവഹിച്ചു. സ്നേഹം കൊണ്ടൊന്നുമല്ല, കാരണം മറ്റൊരു ബസ് സ്റ്റോപ്പില് മറ്റൊരു ഗ്യംഗിനോപ്പം ഇരുന്ന് അവനും സിഗരറ്റ് വലിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പാവം വിചാരിച്ചു സാര് കണ്ടത് അവനെ തന്നെയാണെന്ന്, അങ്ങനെ ഞാന് രക്ഷപ്പെട്ടു, നല്ല പിള്ളയുമായി.
എനിവെയ്സ് സാരമില്ല ബ്രോ, ലെറ്റ്സ് ടെയിക് ഇറ്റ് ഇന് എ സ്പോര്ട്സ്മാന് സ്പിരിറ്റ് ... ഹാപ്പി ബര്ത്ത് ഡേ .. ലവ് യു ബ്രോ
No comments:
Post a Comment