"എല്ലാരും തീവണ്ടി ബോഗികള്‍ പോലെ തോളില്‍ കൈ വെച്ച് വരിവരിയായി നിന്നേ ... " വര്‍ക്കി എന്ന് വിളിക്കുന്ന ഷിനു വര്‍ഗീസ്‌ എന്ന സീനിയര്‍ ആജ്ഞാപിച്ചു. അപ്പോഴും കിട്ടിയ അടിയുടെ തരിപ്പ് ഇതുവരെ മാറിയില്ലായിരുന്നു.
ചുവന്ന അണ്ടര്‍വെയര്‍ ഇട്ട നവീനാണ് എഞ്ചിന്‍. തൊട്ടു പുറകിലായി കറുത്തതിട്ട പ്രവീണും നിഖിലും. അതിന്‍റെ പിറകില്‍ ഒരു ഘോഷയാത്ര തന്നെയായിരുന്നു. നീലയിട്ട അഞ്ചുപേര്‍. അലന്‍, തോമസ്‌, ആഷിക്, ഷിജു, പിന്നെ ഞാനും. മഞ്ഞയിട്ട വിപിനു ശേഷമായിരുന്നു അവസാന ബോഗിയായി പച്ചയിട്ട റോഷന്‍.
തീവണ്ടി ചൂളം വിളിച്ചു യാത്ര തുടങ്ങി. ഒന്നുരണ്ടു റൌണ്ട് റൂമിലൂടെ കറങ്ങിയത്തിനു ശേഷം സ്റ്റേഷന്‍ വിടാന്‍ പറഞ്ഞു, റോട്ടിലേക്ക്. എഞ്ചിന്‍ കരയാന്‍ തുടങ്ങി. അതു കണ്ട് സീന്‍ വഷളാക്കണ്ട എന്ന് കരുതി സീനിയേര്‍സ് പ്ലാന്‍ മാറ്റി.
"എന്നാ ഇവന്‍മാരെ കൊണ്ട് ബ്ലൂ ഫിലിം എടുക്കാം" ദീപക് ആയിരുന്നു അത് സജസ്റ്റ് ചെയ്തത്. മറ്റു സീനിയേര്‍സും ഓക്കേ പറഞ്ഞു. ഞങ്ങളെല്ലാവരും മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി. ചിലരുടെ മുഖത്ത് നാണം ചിലരുടെ മുഖത്ത് പേടി. നീല വസ്ത്രധാരികള്‍ അഭിനേതാക്കളായി തീരുമാനിക്കപ്പെട്ടു.
കെട്ടിപ്പിടിച്ചു ബെഡ്ഡിലേക്ക് മറിയേണ്ട രംഗം ആയിരുന്നു ഷൂട്ട്‌ ചെയ്യേണ്ടിയിരുന്നത്. ആഷിക്കും ഷിജുവുമായിരുന്നു ആദ്യ ജോഡികള്‍. ഷിജു ആണും ആഷിക്ക് പെണ്ണും. രണ്ടുപേരും നിലത്തു കിടന്നു. മാക്സിമം ഡിസ്ടന്‍സ് വെച്ചിട്ട് കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. കെട്ടിപ്പിടിച്ചു എന്ന് പറയാന്‍ പറ്റൂല്ല, തോളില്‍ കൈ വെച്ച് മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി വെറുതെയങ്ങ് കിടന്നു.
"ഇതെന്താടോ അടൂരിന്‍റെ ബ്ലൂ ഫിലിമോ" ഏതോ ഒരു സീനിയര്‍ കലി തുള്ളി. "നീയൊന്നും ഇതുവരെ ബ്ലൂഫിലിം കണ്ടിട്ടില്ലേ ..."
ഇല്ല എന്ന് ആഷിക്ക് ദയനീയ ഭാവത്തോടെ തലകൊണ്ട് ആംഗ്യം കാട്ടി.
"അതെന്താടോ .. "
"വീട്ടില്‍ ആരും കാണാന്‍ സമ്മതിക്കൂല്ല" .. പെട്ടെന്നുള്ള അവന്‍റെ ആ മറുപടിയില്‍ ഞങ്ങള്‍ക്കും ചിരി പൊട്ടി.
"എന്നാ പിന്നെ നിനക്ക് അച്ഛന്‍റെയും അമ്മേടെയും ബെഡ്റൂമിലേക്ക് ഒളിഞ്ഞു നോക്കിയാല്‍ പോരെ .." സീനിയര്‍ വര്‍ക്കി ഇതു പറഞ്ഞതും ആഷിക്ക് നിലത്തു നിന്ന് ചാടി എണീറ്റതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു. അടുത്ത നിമിഷം ഞങ്ങള്‍ കണ്ടത് മൂക്കില്‍ നിന്നും ചോര ഒഴുകുന്ന വര്‍ക്കിയെയാണ്.
ഇത്രയും നേരം ഞങ്ങള്‍ ഇതെല്ലാം ഒരു സ്പോര്‍ട്ട്സ്മാന്‍ സ്പിരിറ്റില്‍ എടുത്തു കൊണ്ടിരിക്കുവായിരുന്നു. പക്ഷെ ഇത് വളരെയധികം കൂടിപോയി. വീട്ടുകാരെ തെറിവിളിച്ചു കൊണ്ടുള്ള ഒരു റാഗിങ്ങും വേണ്ട ഒന്നും വേണ്ട. പിന്നെ വൈകിച്ചില്ല. റൂമിന്‍റെ ഒരു മൂലയില്‍ കൂട്ടിയിട്ടിരിക്കുന്ന ബാറ്റും വിക്കറ്റും ഹോക്കി സ്റ്റിക്കും ഞങ്ങള്‍ കൈക്കലാക്കി.
റൂമില്‍ നല്ല പൊരിഞ്ഞ തല്ല്. ഇടത്തോട്ട് ഓടുന്നവരെ വലത്ത് നിന്ന് പിടിച്ചും, വലത്തോട്ട് ഓടുന്നവരെ ഇടത്തുനിന്ന് പിടിച്ച് അടിയോടടി. അവസാനം നിക്കക്കള്ളി ഇല്ലാതെ അവര്‍ റൂമില്‍ നിന്നും പുറത്തേക്കോടി. ഞങ്ങളും വിട്ടില്ല. അണ്ടര്‍വെയര്‍ധാരികളായ ഞങ്ങളും പിറകെ വെച്ചുപ്പിടിച്ചു.
പിന്നത്തെ അടി റോട്ടില്‍ വെച്ചായിരുന്നു. പക്ഷെ അത് അധികം നേരം നീണ്ടുനിന്നില്ല. ഒരു മിനിറ്റിനുള്ളില്‍ തന്നെ റോന്തുചുറ്റുന്ന പോലീസ്സുകാരെത്തി. ഞങ്ങളെ പിടിച്ചുമാറ്റി, സീനിയെര്‍സിനെ പൊക്കിക്കൊണ്ടു പോയി.
ഈ സംഭവത്തിനു ശേഷം പിന്നീടൊരു മലയാളി റാഗിംഗ് രാമയ്യ കോളേജില്‍ നടന്നില്ല. ഞങ്ങള്‍ ആന്‍റിറാഗിംഗ് സ്ക്വാഡും തുടങ്ങി.
ചുവന്ന അണ്ടര്‍വെയര്‍ ഇട്ട നവീനാണ് എഞ്ചിന്‍. തൊട്ടു പുറകിലായി കറുത്തതിട്ട പ്രവീണും നിഖിലും. അതിന്‍റെ പിറകില്‍ ഒരു ഘോഷയാത്ര തന്നെയായിരുന്നു. നീലയിട്ട അഞ്ചുപേര്‍. അലന്‍, തോമസ്‌, ആഷിക്, ഷിജു, പിന്നെ ഞാനും. മഞ്ഞയിട്ട വിപിനു ശേഷമായിരുന്നു അവസാന ബോഗിയായി പച്ചയിട്ട റോഷന്‍.
തീവണ്ടി ചൂളം വിളിച്ചു യാത്ര തുടങ്ങി. ഒന്നുരണ്ടു റൌണ്ട് റൂമിലൂടെ കറങ്ങിയത്തിനു ശേഷം സ്റ്റേഷന്‍ വിടാന്‍ പറഞ്ഞു, റോട്ടിലേക്ക്. എഞ്ചിന്‍ കരയാന്‍ തുടങ്ങി. അതു കണ്ട് സീന്‍ വഷളാക്കണ്ട എന്ന് കരുതി സീനിയേര്‍സ് പ്ലാന്‍ മാറ്റി.
"എന്നാ ഇവന്‍മാരെ കൊണ്ട് ബ്ലൂ ഫിലിം എടുക്കാം" ദീപക് ആയിരുന്നു അത് സജസ്റ്റ് ചെയ്തത്. മറ്റു സീനിയേര്‍സും ഓക്കേ പറഞ്ഞു. ഞങ്ങളെല്ലാവരും മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി. ചിലരുടെ മുഖത്ത് നാണം ചിലരുടെ മുഖത്ത് പേടി. നീല വസ്ത്രധാരികള്‍ അഭിനേതാക്കളായി തീരുമാനിക്കപ്പെട്ടു.
കെട്ടിപ്പിടിച്ചു ബെഡ്ഡിലേക്ക് മറിയേണ്ട രംഗം ആയിരുന്നു ഷൂട്ട്‌ ചെയ്യേണ്ടിയിരുന്നത്. ആഷിക്കും ഷിജുവുമായിരുന്നു ആദ്യ ജോഡികള്‍. ഷിജു ആണും ആഷിക്ക് പെണ്ണും. രണ്ടുപേരും നിലത്തു കിടന്നു. മാക്സിമം ഡിസ്ടന്‍സ് വെച്ചിട്ട് കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. കെട്ടിപ്പിടിച്ചു എന്ന് പറയാന്‍ പറ്റൂല്ല, തോളില്‍ കൈ വെച്ച് മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി വെറുതെയങ്ങ് കിടന്നു.
"ഇതെന്താടോ അടൂരിന്‍റെ ബ്ലൂ ഫിലിമോ" ഏതോ ഒരു സീനിയര്‍ കലി തുള്ളി. "നീയൊന്നും ഇതുവരെ ബ്ലൂഫിലിം കണ്ടിട്ടില്ലേ ..."
ഇല്ല എന്ന് ആഷിക്ക് ദയനീയ ഭാവത്തോടെ തലകൊണ്ട് ആംഗ്യം കാട്ടി.
"അതെന്താടോ .. "
"വീട്ടില്‍ ആരും കാണാന്‍ സമ്മതിക്കൂല്ല" .. പെട്ടെന്നുള്ള അവന്‍റെ ആ മറുപടിയില്‍ ഞങ്ങള്‍ക്കും ചിരി പൊട്ടി.
"എന്നാ പിന്നെ നിനക്ക് അച്ഛന്‍റെയും അമ്മേടെയും ബെഡ്റൂമിലേക്ക് ഒളിഞ്ഞു നോക്കിയാല്‍ പോരെ .." സീനിയര്‍ വര്‍ക്കി ഇതു പറഞ്ഞതും ആഷിക്ക് നിലത്തു നിന്ന് ചാടി എണീറ്റതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു. അടുത്ത നിമിഷം ഞങ്ങള്‍ കണ്ടത് മൂക്കില്‍ നിന്നും ചോര ഒഴുകുന്ന വര്‍ക്കിയെയാണ്.
ഇത്രയും നേരം ഞങ്ങള്‍ ഇതെല്ലാം ഒരു സ്പോര്‍ട്ട്സ്മാന്‍ സ്പിരിറ്റില്‍ എടുത്തു കൊണ്ടിരിക്കുവായിരുന്നു. പക്ഷെ ഇത് വളരെയധികം കൂടിപോയി. വീട്ടുകാരെ തെറിവിളിച്ചു കൊണ്ടുള്ള ഒരു റാഗിങ്ങും വേണ്ട ഒന്നും വേണ്ട. പിന്നെ വൈകിച്ചില്ല. റൂമിന്‍റെ ഒരു മൂലയില്‍ കൂട്ടിയിട്ടിരിക്കുന്ന ബാറ്റും വിക്കറ്റും ഹോക്കി സ്റ്റിക്കും ഞങ്ങള്‍ കൈക്കലാക്കി.
റൂമില്‍ നല്ല പൊരിഞ്ഞ തല്ല്. ഇടത്തോട്ട് ഓടുന്നവരെ വലത്ത് നിന്ന് പിടിച്ചും, വലത്തോട്ട് ഓടുന്നവരെ ഇടത്തുനിന്ന് പിടിച്ച് അടിയോടടി. അവസാനം നിക്കക്കള്ളി ഇല്ലാതെ അവര്‍ റൂമില്‍ നിന്നും പുറത്തേക്കോടി. ഞങ്ങളും വിട്ടില്ല. അണ്ടര്‍വെയര്‍ധാരികളായ ഞങ്ങളും പിറകെ വെച്ചുപ്പിടിച്ചു.
പിന്നത്തെ അടി റോട്ടില്‍ വെച്ചായിരുന്നു. പക്ഷെ അത് അധികം നേരം നീണ്ടുനിന്നില്ല. ഒരു മിനിറ്റിനുള്ളില്‍ തന്നെ റോന്തുചുറ്റുന്ന പോലീസ്സുകാരെത്തി. ഞങ്ങളെ പിടിച്ചുമാറ്റി, സീനിയെര്‍സിനെ പൊക്കിക്കൊണ്ടു പോയി.
ഈ സംഭവത്തിനു ശേഷം പിന്നീടൊരു മലയാളി റാഗിംഗ് രാമയ്യ കോളേജില്‍ നടന്നില്ല. ഞങ്ങള്‍ ആന്‍റിറാഗിംഗ് സ്ക്വാഡും തുടങ്ങി.
No comments:
Post a Comment