ഈ പ്ലാത്തോട്ടത്തെ അച്ചായനെ ഞാന്‍ നേരില്‍ പരിചയപ്പെടുന്നതിനു മുന്പ് ഞാന്‍ കരുതിയത് ഇങ്ങേര്‍ക്ക് ഒരു പത്ത് അന്‍പത് വയസ്സെങ്കിലും കാണുമെന്നായിരുന്നു എന്നാണ്. പോളണ്ടില്‍ നിന്ന് ഒരിക്കല്‍ വിളിച്ചപ്പോ ശബ്ദം അത് സ്ഥിരീകരിക്കുകയും ചെയ്തു...
പക്ഷെ കഴിഞ്ഞ ഒക്ടോബര്‍ പതിനാറാം തീയതി ഇന്ത്യയില്‍ ലാന്‍ഡ് ചെയ്തപ്പോള്‍ ആണ് മനസ്സിലായത് ആള്‍ക്ക് മുപ്പത്തിമൂന്ന്‍ വയസ്സേ ഉള്ളൂ എന്ന്. ഡിമ്മ ... പിടിച്ച എയര്‍ ഒക്കെ ശൂ..ഊ..ഊ.. എന്ന് പറഞ്ഞു പോയി ..
പക്ഷെ എന്തായാലും നമ്മ അച്ചായാ എന്ന വിളി ഒഴിവാക്കിയില്ല ... അതും നല്ല നീട്ടി തന്നെ വിളിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു .. കാരണം കാരണം ഇങ്ങേര് കൂടെ നിക്കുമ്പോ ആള്‍ക്കാര് വിചാരിക്കും ഇത് ഏതോ കോളേജ് പയ്യന്‍ ആണെന്ന് .. ആ തെറ്റിദ്ധാരണ മാറ്റാന്‍ വേറെ വഴി ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നു ..
എങ്കിലും ഒരു കാര്യം പറയാതെ വയ്യ .. സൌഹൃദത്തെ എങ്ങിനെ നിര്‍വചിക്കണം എന്ന് ചോദിച്ചാല്‍ എനിക്ക് ആ പതിനഞ്ച് ദിവസം മുഴുവന്‍ വേണം .. ഞങ്ങള്‍ ഒരുമിച്ചു ഊരുതെണ്ടിയ ആ പതിനഞ്ചു ദിവസം .. ലോഡ്ജുകളിലും, ഹോട്ടല്‍ മുറികളിലും, സുഹൃത്തുകളുടെ വീടുകളിലും, കാറിനകത്തും അന്തിയുറങ്ങിയ ആ പതിനഞ്ചു ദിവസം ... കള്ളും ഷാപ് കറിയും, വോഡ്കയും മുന്തിരിയും, റമ്മും ചിക്കനും വെട്ടിവിഴുങ്ങിയ ആ പതിനഞ്ചു ദിവസം ..
പ്രിയ സഹയാത്രികാ .. ഇന്ന് കാതങ്ങള്‍ അകലെ അങ്ങ് പോളണ്ടില്‍ ആണെങ്കിലും, ഹൃദയത്തില്‍ നിന്നുള്ള ഒരു നീട്ടിവിളിയുടെ അകലത്തില്‍ മാത്രം ആണെന്ന ഫീലിങ്ങിനു കാരണം ആദ്യ കൂടിക്കാഴ്ച്ചയില്‍ വിരിഞ്ഞ ആ ആത്മാര്‍ത്ഥ സൌഹൃദം തന്നെയാണ് ... ഹാപ്പി ഹാപ്പി ബര്‍ത്ത്ഡേ ഡിയര്‍ ഫ്രെണ്ട് ..
പക്ഷെ കഴിഞ്ഞ ഒക്ടോബര്‍ പതിനാറാം തീയതി ഇന്ത്യയില്‍ ലാന്‍ഡ് ചെയ്തപ്പോള്‍ ആണ് മനസ്സിലായത് ആള്‍ക്ക് മുപ്പത്തിമൂന്ന്‍ വയസ്സേ ഉള്ളൂ എന്ന്. ഡിമ്മ ... പിടിച്ച എയര്‍ ഒക്കെ ശൂ..ഊ..ഊ.. എന്ന് പറഞ്ഞു പോയി ..
പക്ഷെ എന്തായാലും നമ്മ അച്ചായാ എന്ന വിളി ഒഴിവാക്കിയില്ല ... അതും നല്ല നീട്ടി തന്നെ വിളിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു .. കാരണം കാരണം ഇങ്ങേര് കൂടെ നിക്കുമ്പോ ആള്‍ക്കാര് വിചാരിക്കും ഇത് ഏതോ കോളേജ് പയ്യന്‍ ആണെന്ന് .. ആ തെറ്റിദ്ധാരണ മാറ്റാന്‍ വേറെ വഴി ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നു ..
എങ്കിലും ഒരു കാര്യം പറയാതെ വയ്യ .. സൌഹൃദത്തെ എങ്ങിനെ നിര്‍വചിക്കണം എന്ന് ചോദിച്ചാല്‍ എനിക്ക് ആ പതിനഞ്ച് ദിവസം മുഴുവന്‍ വേണം .. ഞങ്ങള്‍ ഒരുമിച്ചു ഊരുതെണ്ടിയ ആ പതിനഞ്ചു ദിവസം .. ലോഡ്ജുകളിലും, ഹോട്ടല്‍ മുറികളിലും, സുഹൃത്തുകളുടെ വീടുകളിലും, കാറിനകത്തും അന്തിയുറങ്ങിയ ആ പതിനഞ്ചു ദിവസം ... കള്ളും ഷാപ് കറിയും, വോഡ്കയും മുന്തിരിയും, റമ്മും ചിക്കനും വെട്ടിവിഴുങ്ങിയ ആ പതിനഞ്ചു ദിവസം ..
പ്രിയ സഹയാത്രികാ .. ഇന്ന് കാതങ്ങള്‍ അകലെ അങ്ങ് പോളണ്ടില്‍ ആണെങ്കിലും, ഹൃദയത്തില്‍ നിന്നുള്ള ഒരു നീട്ടിവിളിയുടെ അകലത്തില്‍ മാത്രം ആണെന്ന ഫീലിങ്ങിനു കാരണം ആദ്യ കൂടിക്കാഴ്ച്ചയില്‍ വിരിഞ്ഞ ആ ആത്മാര്‍ത്ഥ സൌഹൃദം തന്നെയാണ് ... ഹാപ്പി ഹാപ്പി ബര്‍ത്ത്ഡേ ഡിയര്‍ ഫ്രെണ്ട് ..
No comments:
Post a Comment